Land van duizend heuvels en zonder plastic: Rwanda Nziza

Rwanda Nziza = schoon Rwanda, ook wel land van duizend heuvels genoemd. Helaas is het tegen de tijd dat we landen in Kigali al volstrekt donker dus tot nu toe nog geen duizend heuvels gezien…Maar dat het heuvelachtig is, heeft Katrien al aan de lijve ondervonden! Ze ging zowaar bijna overkop met het bagagekarretje (waarop slechts 100 kilo bagage rustte…), met hilariteit bij de Rwandese bevolking alom.

Het was nochtans goed begonnen. Vertrokken in België in de gietende regen. Africa here we come! De trein had slechts twintig minuten vertraging, alvast een voorsmaakje van het Afrikaanse ritme! De zenuwen van onze medereizigers (lees: muilezels) werden danig op de proef gesteld! Zeker toen één van Leens zakken onder het zware gewicht bezweek en scheurde! Gelukkig konden we de zak op de luchthaven volledig inwikkelen in plastic, alleen spijtig dat men er niet bij vertelde dat je geen plastic mag importeren in Rwanda! We probeerden het nog stiekem te doen, maar Leen slaagde er in (subtiel), met haar in plastic gewikkelde zak over de tenen van de veiligheidsagent te rijden!
We keken reikhalzend uit naar “Mevrouw Nissia” (van de guesthouse), die beloofde een auto te zoeken om ons te komen halen. Blijkbaar had ze geen auto gevonden, want geen Nissia te bespeuren. Gelukkig verscheen er een redder in nood: George! De man bij wie we een huisje huren in Butare en onaangekondigd kwam opdagen om ons te ontvangen! We wisten niet dat hij nog leefde, gezien hij al maanden niet meer op onze berichten reageerde. We zijn hem echt dankbaar, want hij speelde onze taxichauffeur, bracht ons naar de guesthouse, hielp ons aan een lokale SIMkaart, leende ons geld, kocht ons water en gaf ons nuttige survival-tips voor de komende dagen.

Even wat meer over ons huisje. Rue du progrès klinkt veelbelovend, maar is toch bijzonder Afrikaans te noemen in vergelijking met de chique lanen (MET palmbomenen) die we al vanuit de terreinwagen van Georges (geen overbodige luxe in onze Paris-Dakar achtige landwegel!) ontwaarden. Onze kamers lijken proper, de kakkerlakkentellerstand voorlopig op 1. Spijtig van het reuzenmierennest onder het bed. Dierenvriend Hanne heeft geen geluk met haar Rwandese toiletbezoeken. In de luchthaven kreeg ze in het kleinste kamer reeds bezoek van een (malaria?) mug. Gezien haar glutei maximi niet van deet voorzien waren, besloot ze het even uit te stellen. Toen ze in de guesthouse haar kans zag, bleek er een raam met zicht op de nachtwaker sanitaire privé in de weg te staan. Op naar het volgende toilet, dit keer met succes! Dringend tijd om onder het muskietennet en voor Katrien boven het mierennest te kruipen! Wordt vervolgd!